SYM HD300 – NORDKAPP – A’ μέρος
Κείμενο, φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Μητσάκης
Αξέχαστη θα μου έμενε η πρώτη μέρα του “SYM NORDKAPP”, αφού η διαδρομή από την Αθήνα στα Σκόπια θύμιζε ταξίδι στην έρημο! Με τον υδράργυρο να φλερτάρει τους 40 C και το αέρα καυτό να με μαστιγώνει αλύπητα για περίπου 400 χλμ., ήταν μοιραίο να ψάχνω καθοδόν να δω …καμήλες!
ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ…
Κάτω από αυτές τις αντίξοες καιρικές συνθήκες πάντως, το scooter μου δεν πτοήθηκε καθόλου.
Κι από τις δυο πλευρές των συνόρων δεν μου ζητήθηκε τίποτα σχετικά με τον Covid-19 (ούτε πιστοποιητικό εμβολιασμού, ούτε PLF). Η ίδια κατάσταση επαναλήφθηκε και στα σύνορα Β. Μακεδονίας–Σερβία. Κρίμα την αγωνία που με διακατείχε και την προετοιμασία που είχα κάνει.
Η κεντρική πλατεία των Σκοπίων, όπου κτυπά η καρδιά της πόλης, χαρακτηριζόταν από ένα αρχιτεκτονικό αλαλούμ: πομπώδης αγάλματα, κτίρια «σοβιετικού σουρεαλισμού», μοντέρνες κατασκευές, αρχαιοελληνικές κολώνες – όλα μαζί σ’ ένα κιτς πακέτο φιέστας.
Στο γειτονικό Βελιγράδι φιλοξενήθηκα από τον Marko, έναν φίλο από τα παλιά. Πέρα από την ξενάγησή του στα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης του Δούναβη, με τον Marko ανεβήκαμε στον πύργο Avalon Tower (240m) – η πανοραμική θέα των νοτίων περιχώρων του Βελιγραδίου ήταν άκρως αποκαλυπτική.
Κι αφού αποχαιρέτησα την γλυκύτατη οικογένεια του Marko (την γυναίκα και τα 3 παιδιά του), έβαλα πλώρη για την Ουγγαρία, τα σύνορα της οποίας απείχαν περίπου 185 χλμ. βόρεια του Βελιγραδίου.
ΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΑΤΡΑ
Στα ουγγρικά σύνορα άρχισα να βρίζω θεούς και δαίμονες – όχι όμως για τον λόγο που περίμενα. Για το γεγονός πως δεν υπήρχε κανένας απολύτως έλεγχος και περιορισμός για τους ταξιδιώτες αναφορικά με τον covid-19! Ανοιχτά διάπλατα σύνορα για την 4η χώρα του ταξιδιού, ενώ η παραπληροφόρηση “καλά κρατά” στην Ελλάδα.
Η τελευταία φορά που επισκέφθηκα την Βουδαπέστη ήταν ακριβώς πριν από ένα χρόνο, όταν με συνεπιβάτη τον Γιώργο ταξιδέψαμε πατέρας και γιός στις πρωτεύουσες του Δούναβη. Αυτό δεν σήμαινε όμως πως δεν θα έκανα μια μονοήμερη –έστω– στάση στην μητρόπολη της Ουγγαρίας. Ναι, μου ήταν αδύνατο να αντισταθώ στο κάλεσμα της ντίβας του Δούναβη.
Μετά την Βουδαπέστη, η κόκκινη γραμμή του “SYM NORDKAPP” θα με οδηγούσε κατόπιν στην Κρακοβία της Πολωνίας (390 χλμ.) – μεσολαβούσε ένα μικρό πέρασμα 210 χλμ. μέσα από την Σλοβακία. Όλη η πορεία μου στην Σλοβακία (αλλά και στην νότια Πολωνία) ήταν μια εκπληκτική ορεινή διαδρομή μέσα στο βασίλειο των ορέων Τάτρα. Με το SYM HD 300 στο στοιχείο του, ο δαντελωτός οδικός άξονας δεν με κούρασε διόλου, ενώ ο αμφιβληστροειδής μου δεν “χόρταινε” πράσινο. Άλλος κόσμος, άλλες φυσικές παραστάσεις.
Αργά το απόγευμα με υποδέχτηκε στην αγκαλιά της η Κρακοβία – είχα καταγράψει 2.220 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Μην με ρωτήσετε πάντως για συνοριακούς ελέγχους και πιστοποιητικά εμβολιασμού. Γιατί απλά, δεν υπάρχουν πια συνοριακοί σταθμοί μεταξύ Ουγγαρίας–Σλοβακίας–Πολωνίας! “WELCOME TO POLAND”.
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ…
Αριστουργηματικό μνημείο μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής, η Κρακοβία είναι μια μνημειακή πόλη που μιλά για το παρελθόν της μέσα από τα εξαίσια αρχιτεκτονήματά της. Για αυτό χάρη στα αυθεντικά γοτθικά και αναγεννησιακά κτίσματά της που, ως εκ θαύματος, έμειναν ανέγγιχτα από τον χρόνο και αλώβητα από τους εκάστοτε κατακτητές.
Κτισμένη και στις δυο όχθες του ποταμού Βιστούλα, με πλούσιο αρχιτεκτονικό παρελθόν, αξιόλογη πολιτιστική κληρονομιά και δυνατή μεσαιωνική ταυτότητα, η Κρακοβία έκρυβε αναρίθμητους ιστορικούς-καλλιτεχνικούς θησαυρούς τους οποίους δεν ήθελα με τίποτα να χάσω.
Κι όπως ήταν αναμενόμενο, η πάλαι ποτέ βασιλική πρωτεύουσα της Πολωνίας με ταξίδεψε πίσω στον χρόνο –τουλάχιστον 1000 χρόνια πίσω– και άφησε την αύρα της ένδοξης τοπικής Ιστορίας να με τυλίξει.
Το κεφάλαιο “Πολωνία” ολοκληρώθηκε 300 χλμ βόρεια της Κρακοβίας, στους δρόμους της Βαρσοβίας. Στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, η πολωνική πρωτεύουσα ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς. Η ανοικοδόμηση της πόλης (ειδικά το ιστορικό κέντρο της) ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Όλα τα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά αρχιτεκτονήματα της Παλιάς Πόλης ξανακτίστηκαν σε πιστά αντίγραφα, αποτελώντας έτσι ένα ρεαλιστικό σκηνικό εποχής που με κατέπληξε.
Μετά την Πολωνία, σειρά είχαν οι χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) να υποδεχτούν το ακούραστο SYM HD 300.
ΣΤΙΣ ΒΑΛΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ…
Ήταν η πρώτη φορά που θα επισκεπτόμουν τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία) και δικαίως με διακατείχε περιέργεια και ανυπομονησία για τα επόμενα χιλιόμετρα του “SYM NORDKAPP “. Αρκετά σύντομη (χιλιομετρικά) υπήρξε πάντως η οδική μου περιπλάνηση στις 3 βαλτικές χώρες -συνολικά οδήγησα 770 χλμ. (350 χλμ. στην Λιθουανία, 220 χλμ. στην Λετονία και 200 χλμ στην Εσθονία).
Τρεις ώριμες κυρίες με αρχοντιά και χωρίς περιττά φτιασίδια αποδείχθηκαν οι 3 χώρες-οικοδέσποινες της Βαλτικής. Η Λιθουανία μού συστήθηκε με την πόλη Kaunas και τον φημισμένο “Λόφο των Σταυρών”. Η Λετονία με κοίμισε στην πρωτεύουσα Ρήγα και με κέρασε μια κρύα μπύρα Baltik στα υπαίθρια μπαρ του πανέμορφου ιστορικού της κέντρου. Η Εσθονία, τέλος, με ξενάγησε στα σοκάκια της μεσαιωνικής Ταλίν και μού πρόσφερε ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της πόλης και της Βαλτικής.
Κι αφού “υποκλίθηκα” με σεβασμό στις 3 βαλτικές κυρίες, αποχαιρέτησα το Ταλίν και μετά από ένα 2ωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι αποβιβάστηκα στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, βάζοντας έτσι ρόδα στην Σκανδιναβία. Η οδική αποστολή του SYM HD300 είχε μπει στην τελική του ευθεία – μόλις 1500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το ακρωτήριο Nordkapp.
